Osoby, które pracowały w Niemczech, a obecnie są w wieku okołoemerytalnym, powinny sprawdzić, czy obowiązujące prawo do świadczeń emerytalnych daje im możliwość skorzystania z niemieckiej emerytury. W artykule podpowiadamy, jakie warunki musi spełnić podatnik, by ubiegać się o to świadczenie.
Kwestię emerytur i innych świadczeń socjalnych regulują systemy krajowe, ale także prawo unijne. Przepisy obowiązujące na terenie Unii Europejskiej mówią o tym, że składki na ubezpieczenie emerytalne powinny być opłacane w kraju aktualnego zatrudnienia, w tym przypadku w Niemczech.
Aby otrzymać niemiecką emeryturę, podatnik powinien pozostawać w stosunku pracy przez co najmniej 12 miesięcy oraz odczekać minimum 5 lat (tzw. Wartetzeit). Wartezeit to w niemieckim prawie czas, w którym opłacane były minimalne składki na ubezpieczenie emerytalne. Do okresu tego wlicza się także czas, w którym pracownik otrzymywał różne zasiłki, np. zasiłek dla bezrobotnych, zasiłek chorobowy lub korzystał z urlopu wychowawczego. Przewidziany czas na wychowywanie dziecka to w Niemczech 10 lat na każde dziecko dla obydwojga rodziców.
Jeśli pracownik był zatrudniony w Niemczech krócej, niż rok lub nie spełnił warunków niezbędnych do otrzymania emerytury w tym państwie, okres składkowy zostanie doliczony do emerytury w kraju zamieszkania
Emerytura niemiecka przysługuje także wdowom i wdowcom po zmarłych małżonkach, pod warunkiem, że zmarły/zmarła w dniu śmierci spełniała wszystkie warunki konieczne do uzyskania świadczenia.
Oprócz przepisów obowiązujących w Niemczech i na terenie UE istnieje także porozumienie polsko-niemieckie, które reguluje prawo do emerytury dla Polaków mieszkających w Niemczech. Umowa ta pochodzi z 1975 roku i nazywana jest porozumieniem emerytalnym. Zgodnie z jej zapisami, świadczenie emerytalne jest przyznawane przez jedno państwo - Polskę lub Niemcy - na podstawie wszystkich składek płaconych w Niemczech i w Polsce. Emeryturę wypłaca ten kraj, na którego terenie emeryt mieszka.
O tym, czy emerytura danego podatnika będzie wyliczona będzie na podstawie porozumienia emerytalnego z roku 1975, czy na podstawie prawa UE, decyduje termin przeprowadzki do Niemiec. Osoby, które osiedliły się na terenie Niemiec przed 31 grudnia 1990 roku i od tamtej pory mieszkają nieprzerwanie w Niemczech, podlegają wspomnianej umowie polsko-niemieckiej. Pozostałe osoby są natomiast objęte prawem Unii Europejskiej.
Emerytura niemiecka może być wypłacona tylko po osiągnięciu odpowiedniego pułapu wiekowego, wynosi on obecnie 67 lat dla obu płci. Od kilku lat trwa jednak realizacja planu, który zakłada podniesienie do górnej granicy wieku emerytalnego. Cel zostanie osiągnięty w 2031 roku. W tym miejscu należy zaznaczyć, że wspomniana reforma nie będzie dotyczyła osób, które przepracowały minimum 45 lat lub urodziły się przed 1947 rokiem. Dla tej grupy wciąż będą obowiązywać stare przepisy, które przewidują wiek emerytalny od 65 roku życia.
Artykuł partnera.