Zaburzenia uczenia się: sprawdź, czy nie ma ich Twoje dziecko

Niektórzy wciąż uznają je za sprytną wymówkę dla leniwych, jednak zaburzenia uczenia się faktycznie istnieją i zostały bardzo dokładnie rozpoznane przez psychologów oraz pedagogów. Cierpi na nie spora grupa uczniów, którzy pomimo starań nie są w stanie osiągać sukcesów w szkole. W tym poradniku wymieniamy i opisujemy najczęściej występujące zaburzenia uczenia się.

Dysgrafia

Wbrew pozorom nie jest to „pisanie jak kura pazurem”. Dysgrafię diagnozuje się u osób, które albo w ogóle nie mogą pisać ręcznie, ale przychodzi im to z ogromnym trudem. Jest to efekt wystąpienia zaburzeń czy mikrouszkodzeń w układzie nerwowym. Często dysgrafia wiąże się również z innymi problemami, jak zaburzenia widzenia lub słyszenia. Uczeń cierpiący na tę przypadłość nie potrafi z pamięci odtwarzać liter, zapisuje je koślawo, nie zachowuje równych odstępów czy jednakowych wielkości. Jego pismo jest praktycznie nie do odczytania.

Dysleksja

Bardzo poważne zaburzenie, które nieleczone może całkowicie uniemożliwić uczniowi zdobywanie wiedzy. Dysleksja powoduje trudności w czytaniu i pisaniu. Nawet dorośli dyslektycy miewają problemy z odczytaniem prostych komunikatów. Przyczyną są zaburzenia percepcji wzrokowej i słuchowej, którym często towarzyszy zaburzenie percepcyjno-motoryczne. Jednymi z objawów dysleksji są:

• Trudność w mówieniu,
• Słaba pamięć,
• Problemy ze skupieniem się na jednej czynności.

Dysleksja nie ma związku z poziomem inteligencji ucznia. Lekarze podejrzewają, że to zaburzenie jest uwarunkowane genetycznie.

Dyskalkulia

To zaburzenie zdradzają osoby, które nie są w stanie opanować nawet najprostszych działań arytmetycznych. Uczeń, także znając zasady, nie potrafi dodawać, odejmować, nie mówiąc już o stosowaniu tabliczki mnożenia czy wykonywaniu bardziej skomplikowanych obliczeń matematycznych. Wynika to z faktu, że osoba cierpiąca na dyskalkulię nie widzi logiki w tych działaniach, nie rozumie też wniosków płynących z wykonania jakiegoś obliczenia, co często powoduje ataki paniki i wywołuje bardzo silny stres.

Dysortografia

W przypadku tego zaburzenia mówimy o nieumiejętności stosowania się do zasad ortograficznych. Charakterystyczne jest to, że uczeń zna te zasady, potrafi je wyrecytować, ale gdy przyjdzie do pisania dyktanda, to popełnia błąd za błędem. Obecnie istnieją metody znacznego redukowania objawów dysortografii, jednak całkowite pozbycie się zaburzenia jest praktycznie niemożliwe.