Praca zdalna na kwarantannie: dlaczego warto?

Okres przymusowej kwarantanny jest bardzo trudny dla wszystkich domowników, którzy nie mogą w tym czasie wychodzić z domu. Co oczywiste osoby zatrudnione muszą zrezygnować z przyjeżdżania do biura, co dodatkowo komplikuje ich sytuację zawodową. Jeśli jesteś na kwarantannie, ale jednocześnie masz możliwość pracowania zdalnie, to zawsze warto się na to zdecydować. Dlaczego? Sprawdź tych kilka argumentów.

Utrzymanie kontaktu z firmą

Dla wielu osób będzie to decydujący argument – i to nie tylko dla pracoholików. Utrzymanie kontaktu z firmą jest ważne z punktu widzenia rozwoju kariery zawodowej. Niektóre osoby, zwłaszcza zaangażowane w realizację jakiegoś ważnego projektu, mogą czuć się źle z myślą, że na co najmniej 10 dni zostały wykluczone z dalszych prac zespołu. Mają wówczas wrażenie, że omija je coś ważnego, że robią sobie zaległości, że utracą wypracowaną wcześniej pozycję.

Pokazanie swojego zaangażowania

Choć pracodawca nie może zmusić pracownika przebywającego na kwarantannie do pracy zdalnej, to jednak wiadomo, że w niektórych firmach taka przymusowa przerwa będzie różnie widziana. Nie brakuje pracodawców, którzy – niekoniecznie wprost – obarczą pracownika winą za opóźnienie („po co się testował?”), co bardzo źle może wpłynąć na dalsze relacje z przełożonym.

Decydując się na pracę zdalną w okresie kwarantanny można natomiast pokazać swoje zaangażowanie i w ten sposób znacznie umocnić własną pozycję w firmie, co przyniesie owoce w przyszłości (premia, awans, przekazanie większej ilości obowiązków).

Praca na kwarantannie jest korzystna dla psychiki

Zamknięcie w domu na 10 dni dla jednych może być spełnieniem marzeń, ale dla zdecydowanej większości osób będzie poważnym problemem – w szczególności dla rodziców małych dzieci, którym trzeba jakoś zorganizować czas. Już po kilku dniach może to prowadzić do konfliktów z partnerem, co na pewno nie przysłuży się życiu rodzinnemu.

Kontynuowanie pracy w modelu zdalnym na kwarantannie pozwala na zachowanie naturalnego rytmu dnia. Partnerzy mogą się umówić, że jedno z nich pracuje np. od 8 do 14, a później przejmuje obowiązki domowe, aby druga osoba dorosła mogła nadrobić własne zaległości czy po prostu porobić coś w spokoju.